آموزش نقاشی (Painting)

مجتمع آموزشی پارسه

آموزش نقاشی (Painting)

مجتمع آموزشی پارسه

طراحی از پارچه ها

 
آموزش نقاشی - آموزش نقاشی برای کودکان





طراحی از پارچه علیرغم آنچه به نظر می آید، اهمیت فراوانی دارد. به خصوص در حین طراحی از مدل انسانی و فیگوراتیو، چنانچه بر حالتها و شیوه های مختلف طراحی از چین و چروکها تسلط نداشته باشید، بخشی از زحمتتان به هدر خواهد رفت. جنسیتهای مختلف پارچه، ارتباطی مستقیم با حالتها و چین چروکها دارد.

ادامه مطلب ...

نقاشی فرهنگ > هنر > هنرهای تجسمی

نقاشی
فرهنگ > هنر > هنرهای تجسمی



نقاشی عمل بکار بردن رنگ دانه محلول در یک رقیق کننده و یک عامل چسپاننده (یک چسب ) بر روی یک سطح (نگهدارنده) مانند کاغذ ، بوم یا دیوار است. این کار توسط یک نقاش انجام می شود. این واژه بخصوص زمانی به کار می رود که این کار حرفه شخص مورد نظر باشد. قدمت نقاشی در بین انسانها ، شش برابر قدمت استفاده از زبان نوشتاری است.

در قیاس با نقاشی ، طراحی ، سلسله عملیات ایجاد یک سری اثر و نشانه با استفاده از فشار آوردن یا حرکت ابزاری بر روی یک سطح است.

یک روش قابل اجرا برای تزئین دیوارهای یک اتاق با استفاده از نقاشی در ساختار جزئیات کار موجود است.

این مقاله بیشتر درباره نقاشی وری سطوح به دلایل و اهداف هنری است . نقاشی از نظر بسیاری افراد، در زمره مهمترین شکلهای هنر قرار دارد.


ظهر عاشورا اثر استاد محمود فرشچیان



تاریخ نقاشی
قدیمی ترین نقاشی ها در دنیا که متعلق به حدود 32000 هزار سال قبل می باشد، در گروته شاوه فرانسه قرار دارد. این نقاشی ها که با استفاده از افرای قرمز و رنگ دانه سیاه حکاکی و رنگ شده اند، تصاویری از اسب ها ، کرگدن ها، شیرها، بوفالوها و ماموت ها را نشان می دهند. اینها نمونه هایی از نقاشی در غار هستند که در تمام دنیا وجود دارند.

امروزه ،بسیاری از آثار شناخته شده و مشهور هنری مانند مونالیزا نقاشی هستند. در حال حاضر اختلاف نظرهای جزئی در مورد کاملا هنری بودن آثاری که به روشهای غیر سنتی و با روش های غیر از شیوه های کلاسیک خلق می شوند وجود دارد.از لحاظ مفهومی هنرمندانی که از صدا ، نور ، آتش بازی ، چاپگرجوهرافشان ، پیکسل های صفحه مانیتور و حتی پاستل یا مواد دیگر استفاده می کنند، یا رنگهای آمیخته با زرده تخم مرغ را بکار می برند، یکسان هستند. در نتیجه به اغلب کارهای هنری ، نقاشی گفته می شود.

درباره رنگ
رنگ ترکیبی از رنگدانه ، حلال ، چسپاننده و در برخی موارد تسریع یا کند کننده ای برای خشک شدن ، بهبود دهنده بافت ، تثبت کننده و یا هر ماده اصلاح کننده دیگری است. قبل از آنکه رنگ بر روی بوم قرار گیرد، معمولا ابتدا آن را آغشته به نوعی زمینه (یک لایه پوششی که معمولا از جنس جسو می باشد) می کنند تا چسپندگی با رنگ را افزایش داده و حالت بافت سبدی بوم را برای جلوگیری از تراوش کاهش می دهد. با اینکه انتظار می رود رنگدانه هایی که برای نقاشی بکار می روند ثابت باشند، اما برخی از نقاشان از رنگهایی استفاده می کنند که دارای رنگدانه های فرار هستند.

ابزار مورد استفاده نقاش شامل انواع مختلفی است . از جمله :

قلم موی نقاشی
کاردک
پالت (از جنس چوب یا پلاستیک که در هنگام نقاشی رنگ را روی آن قرار داده و استفاده می کنند)
اسفنج
گیره
سه پایه
قوطی اسپری رنگ
اسپری رنگی دارای هوای فشرده


شام آخر اثر لئوناردو داوینچی



به این موارد می توان گچ ، مداد گرافیت ، پارچه کهنه یا دستمال کاغذ ی ، آینه ( که گاهی برای تغییر زاویه دید و پرسپکتیو و گاهی نیز برای نقاشی شخص از خودش بکار می رود) تربانتین یا هر رقیق کننده بی بوی دیگر (که معمولاً به همراه روغن استفاه می شود) ،مدل یا موضوع و شاید نور پردازی آتلیه را نیز اضافه نمود.

تکنیکهای نقاشی
تکنیکهای نقاشی عبارتند از :
رنگ زنی غلیظ
آبرنگ
لعاب دادن
نقاشی یا رنگ مومی ( نقاشی یا رنگی که با موم آب کرده بسازند)
نقاشی دیواری که معروفترین نوع آن فرسکو می باشد.
سایش و نقاشی نقطه ای
فوماتو
سامی – ای
کلاژ
نقاشی بر روی تخته
نقاشی یا اسپری « گرافیتی )
(نقاشی) با مواد جدید
نقاشی یا کامپیوتر

حلال های رنگ
حلال ماده ای است که رنگدانه در آن حل یا قرار داده می شود. تقریباً تمامی حلالهای طراحی در نقاشی نیز قابل استفاده هستند.
برخی از آنها عبارتند از :
رنگ روغن ، شامل رنگهای جدید قابل اختلاط با آب
رنگ اکریلیک
سایه روشن
رنگ انگشتی
مرکب
پاستل ، شامل پاستل خشک ، پاستل روغنی و موادهای پاستل
تمپرا (رنگهای آمیخته تا زرده تخم مرغ)
رنگ مومی
آبرنگ


اسب 1500 تا1000 سال قبل از میلاد فرانسه



سبک های معروف نقاشی
سبک های نقاشی می توانند با روشهای بکارگیری و یا با توجه به جنبش هنری که بیشترین تطبیق را با مشخصات غالب و حاکمی که نقاشی نشان می دهد دارند، مشخص شوند. سبک های معروف عبارتند از:
رئالیسم (واقع گرایی)
امپرسیونیسم (برداشت گرایی)
پوینتولیسم
هنر ابتدایی
کوبیسم (حجم گری)
مدرنیسم (نوگرایی)
آبستره (انتزاعی)
پست مدرنیسم (فرا نوین)
آوانگارد (پیشگام ، وابسته به مکتب های هنری نوین و غیر سنتی)
ساختار گرایی
کتاره سخت
گرافیتی
نقاشی اصیل ایرانی


نقاشی خط اثر محسن دائی نبی



اصطلاحات معمول نقاشی

این اصطلاحات عبارتند از :
تمثیل
بادگن
پوینیلیسم (گذاشتن نقطه های رنگین روی سطح سفید)
فانتزی
نقاشی فیگور (پیکر)
تصویر سازی
صنعتی
منظره
طبیعت گرا
چهره
علمی تخیلی
طبیعت بی جان
سورئالیسم (فرا واقع گرایی)
جنگ

می توانید مطالب دیگری را نیز راجع به منشاء هنر و فهرستی از نقاشان مشهور مطالعه کنید.
یکی از مقوله های مطرح شده و ناشناخته در نقاشی ، نقاشی چهار بعدی است.

امپرسیونیسم , اکسپرسیونیسم , کوبیسم

امپرسیونیسم , اکسپرسیونیسم , کوبیسم
  امپرسیونیسم
پیشینه
درآخرین دهه های قرن 19میلادی(بین سالهای 1870-1880) حرکتی در نقاشی آغاز شد که در اساس مبتنی بر نور(به عنوان مادر رنگها)شکل گرفت و به زودی هنرهای دیگر را نظیر موسیقی،مجسمه سازی و... تحت تاثیر قرار داد.
ویژگی ها
موسسان این مکتب با هدف نقض هنر رسمی نیرو گرفتند،آنها از ارائه اشکال با خطوط محیطی واضح سربازدند و از روال رنگ آمیزی به پیروی از عرف و طبیعت سرپیچی کردند. استفاده از رنگهای خالص و شفاف با ضرب قلم های مستقل و تا حدی سریع از ویژگی های بارز آثار نقاش امپرسیونیست هاست. تئوری رسمی آنها بر این اصل نهاده شده بود که رنگها به جای آنکه بروی جعبه رنگ با هم ترکیب شوند باید به طور خالص بروی پرده نقاشی ریخته شوند.

این هنرمندان در مورد به تصویر درآوردن پیکره آدمی به نحوی پذیرفتنی و باور پذیر که از دیر باز مشکل ترین بخش هنر نقاشی بود بی توجه بودند و گویی میلی به کوشش در این خصوص نداشتند،یا نمی خواستند که یک فضای قابل قبول ایجاد کنند که ارزش نام هنر را داشته باشد.


سال های مهم امپرسیونیست


• 1858 کلود مونه که در آن زمان تنها 15 سال داشت به کمک یوگن بودین تاثیر نور بر مناظر طبیعت را درک کرد،مونه بعده به عنوان یکی از بزرگترین هنرمندان این سبک شناخته شد.
• 1863 رد آثار امپرسیونیست های جوان و نمایش این آثار در تالار مردودین (تالار عدم پذیرش)،این برحه را می توان آغاز جدی امپرسیونیست دانست.
• 1866 تالار مردودین (تالار عدم پذیرش) در این سال میزبان آثاری ازادگار دگا،فردریک بازیل،برشا موریسون و آلفرد سیسیلی شد.
• 1870 جنگ سال 1870 این جنگ موجب جدایی موسسان گردید.
فردریک بازیل درجنگ کشته شد،آگوست رنوار مجروح شد، ادگار دگا داوطلب جنگ شد،پل سزان درپروئنس پناه گرفت، کامیل پیسارو،کلود مونه و آلفرد سیسلی به لندن رفتند.
• 1873 دوراند روئل(حامی مالی امپرسیونیست ها) خود را قادر به فروش آثار امپرسیونیسم آینده ندید بنابراین در سال 1873 مجبور شد خرید خود را متوقف نماید.
• 1874 در این سال آنها آثار خود را در نادار جاییکه آثارشان را ارائه کردند ولی با عدم پذیرش تالار مواجه شدند ،به معرض نمایش گذاردند.
• 1876 پل سزان حاضر نشد در نمایشگاه دوم در نادار شرکت کند،در این نمایشگاه 74 اثر از ادگار دگا و همچنین آثار ی از برث موریست به نمایش در آمد.
• 1879 حضور برث موریست در نمایشگاه سال 1879 بیانگر از هم پاشیدگی گروه شد. آگوست رنوار ترجیح داد تا آثار خود را به تالار رسمی بفرستد.
• 1880-81 دگا به همراه پیسارو کوشید تا اتحاد گروه را حفظ نماید اما تلاش‌های وی باشکست مواجه شد زیرا مونه، سیسیلی و آگوست رنوار در نمایشگاه پنجم که درآوریل سال 1880 افتتاح شدحضور پیدا نکردند با این وجود آثار هنری گاگویین برای اولین بار در این نمایشگاه به معرض نمایش گذاشته شد. در سال 1881 برخی از امپرسیونیست‌ها از جمله پیسارو،دگاس،گایلومین،و برث موریست به نادار برگشتند.
• 1894 در سال (1894) 29 اثر هنری از میان 65 اثر اهداء شده توسط کایلبوت به موزه لوگزامبورگ با عدم پذیرش مواجه شدند.
• 1903 کامیل پیسارو پدر امپرسیونیسم در سال 1903 چشم از جهان فرو بست



همه مردم بر این اعتقاد بودند که این جنبش مهم‌ترین تحول هنری قرن به شمار می‌‌رود و همه اعضا ء گروه او جزء بهترین نقاشان به شمار می‌‌روند.

امپرسیونیست‌ها علاوه بر تأثیر عمیقی که بر فرانسه داشتند بر دیگر کشورها نیز به ویژه آلمان،کره،همچنین بلژیکی و دیگر نقاط اروپا تأثیر بسزایی داشت.



هنرمندان مطرح


• ژرژ سورا
• کلود مونه
• پیر آگوست رنوار
• آلفرد سیسلی
• کامیل پیسارو
• ادگار دگا
• پل سزان




نقاشی های امپرسیونیستی امروز بیش از هر زمان دیگر دوست داشتنی و قابل تحسین اند،در حالی که در دهه های 1870و1880،تقریبا همه،آنها تحقیر میکردند.



بالای صفحه

کوبیسم

کوبیسم یا حجم ‌گری یکی از سبک‌های هنری است



پابلو پیکاسو/زن گریان/گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران

کوبیسم در فاصله سال های 1908-1907 به عنوان سبکی جدی در نقاشی و تا حد محدودتری در مجسمه‌سازی ظهور کرد،که از نقاط عطف هنر غرب به شمار می آید.

واژه کوبیسم از ریشه Cube به مکعب اخذ شده. کوبیستها کوشش می کنند تا کلیت یک پدیده(وجوه مختلف یک شیء) را در آن واحد در یک سطح دو بعدی عرضه کنند،کوبیسم از این جهت مدعی رئالیسم بود،ولی نه رئالیسم بصری و امپرسیونیستی بلکه رئالیسم مفهومی.

کوبیسم به دو مرحله تقسیم می شود:
• کوبیسم تحلیلی 12-1911
• کوبیسم ترکیبی14-1912


این سبک جنبشی خلاق و زایا را به وجود آورد که به پیدایش حرکت ها و سبک های فراوانی در قرن بیستم منتهی شد،که از آن جمله فوتوریسم،اورفیسم،پوریسم(ناب گرایی)و ورتیسم را می توان نام برد.



ژرژ براک/گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران

هنرمندان
بجز ژرژ براک و پابلو پیکاسو که از آنها به عنوان آفرینندگان این سبک یاد شده، خوان گریس بخصوص پس از این دو و درغالب کوبیسم ترکیبی به خلق آثاری پرداخت یکی ار مشهورترین آثار نقاشی دنیا، گورنیکا، اثر پیکاسو و در سبک کوبیسم است.






اکسپرسیونیسم (هیجان‌نمایی)"



اکسپرسیونیسم یا هیجان‌نمایی (Expressionism) نام یک مکتب هنری است. اکسپرسیونیسم شیوه‌ای نوین از بیان تجسمی است که در آن هنرمند برای القای هیجانات شدید خود از رنگ‌های تند و اشکال کَجوَش (معوج) و خطوط زمخت بهره می‌گیرد. دوره شکل گیری این مکتب از حدود سال ۱۹۱۰ تا ۱۹۳۵ میلادی بود ولی در کل این شیوه از گذشته‌های دور باهنرهای تجسمی همراه بوده و در دوره‌های گوناگون به گونه‌هایی نمود یافته است. برای نمونه مکتب تبریز در نگارگری ایرانی و مکتب سونگ در هنر چین را اکسپرسیونیست هنر ایران و چین می نامند.





مارکه: باله روسی (۱۹۱۲)

پیشینه

عنوان «اکسپرسیونیسم» در سال ۱۹۱۱ برای متمایز ساختن گروه بزرگی از نقاشان به کار رفت که در دهه ی اول سده ی بیستم بنای کار خود را بر باز نمایی حالات تند عاطفی، و عصیان گری علیه نظامات ستم گرانه و ریاکارانه ی حکومت ها، و مقررات غیر انسانی کارخانه ها، و عفونت زدگی شهرها و اجتماعات نهاده بودند. این هنرمندان برای رسیدن به اهداف خود رنگ های تند و تشویش انگیز، و ضربات مکرر و هیجان زده ی قلم مو، و شکل های اعوجاج یافته و خارج از چارچوب را با ژرفا نمایی به دور از قرار و سامان ایجاد می کردند و هرآنچه آرامش بخش و چشم نواز و متعادل بود از صحنه ی کار خود بیرون می گذاشتند. بدین ترتیب بین سالهای ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۳ مکتب اکسپرسیونیسم با درکی خاص از هنر خاص ونسان ونگوگ و به پیشتازی نقاشانی چون کوکوشکا، امیل نولده و کرشنر در شهر درسدن و با عنوان "گروه پل" به وجود آمد.







ادوارد مونک


هنرمندان

جیمز انسور در ۱۸۶۰در بلژیک به دنیا آمد و در ۱۹۴۹ در همان شهر درگذشت.

ادوارد مونک نروژی که پرده ی معروفش جیغ در سال به تنهایی مفهوم کامل شیوهٔ اکسپرسیونیسم را در نظر بیننده روشن می سازد.

امیل نولده در ۱۸۶۷در شلزویگ،ناحیه ای در شمال غربی آلمان متولد شد و در۱۹۵۶ در سیبول درگذشت.

وی با تجسم بخشیدن به پندارهای دینی و صور کابوسی ذهن آشفته‌اش یکی از نقطه‌های اوج این شیوه را در وجود می آورد.



ژرژ روئو در ۱۸۷۱ در پاریس متولد شد و ۱۹۵۸ در همان شهر از دنیا رفت.

وی در بیشتر آثارش الهامات دینی و تلخ کامی های خود را با شکلهای زمخت و چهره های سرد و عبوس (که از جهاتی یادآور تصویر سازی قرون وسطایی و تنگ افتاده در فضایی فشرده اند)مجسم می سازد. او همچنین در آثارش رنگهای تند و تیره و خطوط سیاه بسیار کلفت(همانند بند کشی سربی در شیشه های منقوش کلیساهای گوتیک) به کار می برد.

کته اشمیت کلویتز متولد کالینینگراد(Kaliningrad)در 1867 و در درسند (Dresden) در سال 1945 درگذشت.





ادوارد مونک

اکسپرسیونیسم در فرانسه

در فرانسه می توان دو مکتب اکپرسیونیسم و فوویسم را از برخی جهات فنی و صوری چون،رنگ های به نهایت تند، شکلهای ساده شده،جزییات از قلم افتاده،با هم قرین و مشابه دانست. ولی فوویست ها از رنگهای تند و خطوط ضخیم برای ایجاد نمای دیداری استفاده می کردند حال آنکه اکپرسیونیست ها از این خصوصیات برای بیان حالات درونی سود می جستند.



اکسپرسیونیسم در انگلستان

انگلستان از این نهضت های هنری برکناری ماند و تنها ماتیو اسمیث با آثار فوویست ها آشنایی یافت و به شیوه ی آنان رنگهای گرم و تابان بر پرده های خود نشاند. اکسپرسیونیسم با سجیه ی عصیانگری و مهار گسیختگی خود اصولا از پسند خوی خوددار و سنت پرست انگلیسی ها به دور بود.





پیکره سازی

پیکره تراشی اکسپرسیونیستی به کارگیری حفره و برآمدگی، راست خطی و خمیدگی، برش و حجم آفرینی به شیوه ی حجم گری، اعوجاج بخشی و برهم زنی تناسبات طبیعی به شیوه ی اکسپرسیونیسم، بر ما عرضه می دارد. زادکین پیکره تراش روسی(که در فرانسه به کار مشغول بود) آثاری در این سبک از خود به جا گذارده است. با بهره برداری از اصول و اسلوب آن مکتب متدرجا تمایلات اکسپرسیونیستی را در آثار خود نمایان ساخت، و سرانجام تنها آن شیوه را برای ابراز عصیان و بدبینی عمیق خود مناسب یافت.





جنگ های جهانی

پس از جنگ جهانی اول اکسپرسیونیسم گسترش و تنوع بیشتر یافت. درهلند،بلژیک،دانمارک،ایتالیا و سپس در آمریکا شیوه ی نامبرده طبعا با پاره ای تمایلات و رنگهای محلی آمیخته شد و آثار فراوان و گوناگون به بار آورد. پس از جنگ جهانی دوم اکسپرسیونیسم در آلمان و دانمارک هلند و بلژیک و فرانسه شکوفایی و جنبش تازه یافت، و از ۱۹۴۸ به بعد اکسپرسیونیسم با هنر انتزاعی در آمیخت و تحولی عمده به وجود آورد که مرکز باروری آن این بار به نیویورک انتقال یافت.





ادوارد مونک

"ادوارد مونک"

ادوارد مونک (متولد: ۱۲ دسامبر، ۱۸۶۳؛ درگذشت: ۲۳ ژانویه ۱۹۴۴)، یک نقاش اکسپرسیونیست نروژی بود. معروفترین نقاشی او یعنی جیغ (۱۸۹۳ که در اصل یأس نامیده می‌شود). یکی از آثار هنری او در مجموعه‌ای است که «کتیبه زندگی» نامیده می‌شود. که در این مجموعه مونک موضوعات مختلف زندگی از قبیل : عشق، ترس، مرگ و سودا را کاوش کرده‌است.





ادوارد مونک

زندگی

مونک در شهر اسلو، بزرگ شد. او مادرش را در سال ۱۸۶۸ به خاطر بیماری سل از دست داد و بعد از او نیز خواهرش را از دست داد. پس از آن پدرش را در جوانی از دست داد. پس از مرگ مادرش، پدر مونک این ترس را در ذهن کودکانش جای داد که اگر به هر طریقی گناه کنند بدون هیچ بخششی محکوم به مرگ و فنا خواهند شد. یکی از خواهران مونک در سن جوانی به بیماری روحی مبتلا شد. مونک نیز تقریبا بیمار بود. از ۵ خواهر و برادر مونک تنها یکی از برادرانش ازدواج کرد که او نیز مدتی پس از عروسی مرد. مونک بعدا می‌گوید: بیماری، دیوانگی، و مرگ، فرشته‌هایی بودند که تمام زندگی ام مرا احاطه کرده بود. او در ابتدا در کالج فنی برای تحصیل در رشتهٔ مهندسی ثبت نام کرد. اما بیماریش مانع از ادامهٔ تحصیلش شد و در سال ۱۸۸۱ در مدرسهٔ هنر و طراحی ثبت نام کرد. موضوعات مونک سمبلیسم است و بیشتر از واقعیات بیرونی کیفیتی از ذهن را بیان می‌کند.





ادوارد مونک/ پرتره نقاش

امپرسیونیسم Impressionism

امپرسیونیسم Impressionism


دریافتگری یا امپرسیونیسم

درآخرین دهه‌های قرن ۱۹ میلادی (بین سالهای ۱۸۷۰-۱۸۸۰) حرکتی در نقاشی آغاز شد که در اساس مبتنی بر نور (به عنوان مادر رنگها) شکل گرفت و به زودی هنرهای دیگر نظیر موسیقی، مجسمه سازی و... را تحت تأثیر قرار داد.

ویژگی

موسسان این مکتب با هدف نقض هنر رسمی نیرو گرفتند. آنها از ارائه اشکال با خطوط محیطی واضح سربازدند و از روال رنگ آمیزی به پیروی از عرف و طبیعت سرپیچی کردند. استفاده از رنگهای خالص و شفاف با ضرب قلم‌های مستقل و تا حدی سریع از ویژگی‌های بارز آثار نقاش امپرسیونیست است.

تئوری رسمی آنها بر این اصل نهاده شده بود که رنگها به جای آنکه بر روی جعبه رنگ با هم ترکیب شوند باید به طور خالص روی پرده نقاشی ریخته شوند. این هنرمندان در مورد به تصویر درآوردن پیکره آدمی به نحوی پذیرفتنی و باورپذیر که از دیرباز مشکل‌ترین بخش هنر نقاشی بود بی‌توجه بودند و گویی میلی به کوشش در این خصوص نداشتند، یا نمی‌خواستند که یک فضای قابل قبول ایجاد کنند که ارزش نام هنر را داشته باشد.

شیوه هنری گروه بزرگی از نگارگران آزاداندیش و نوآور فرانسه در نیمه دوم سده نوزدهم بود که بزودی جهانگیر شد. این شیوه مبتنی است بر نشان دادن دریافت و برداشت مستقیم هنرمند از دیده‌های زودگذر با به کار بردن لخته رنگ‌های تجزیه شده و تابناک برای نمایش لرزش‌های نور خورشید. در این روش اصول مکتبی طراحی دقیق و سایه روشن کاری و ژرفانمایی (پرسپکتیو) فنی و ترکیب بندی متعادل و معمارانه رعایت نمی‌شود.

شیوه دریافتگری به عنوان انجمنی خصوصی از سوی گروهی از هنرمندان ساکن پاریس آغاز شد و این انجمن در سال۱۸۷۴ به نمایش همگانی آثار خود پرداخت. نام این جنبش از نام یک نقاشی از کلود مونه به نام دریافتی از طلوع آفتاب (به فرانسوی: Impression, soleil levant) گرفته شده‌است. نام امپرسیونیسم را نقادی به نام لویی لِروی در یک نقد هجوآمیز ساخت. دریافتگری همچنین نام نهضتی در موسیقی است.

امپرسیونیستها نظام آموزشی متداول و هنر آکادمیک را مردود

میشمردند؛ونیز با اصل رمانتیسم که مهم ترین مقصود هنر انتقال

هیجان عاطفی هنرمند است,مخالف بودند.

اما برعکس,این نظر رئالیستها رامیپذیرفتند که مقصود هنر باید

ثبت پاره ایی از طبیعت وزندگی به مدد روحیه ی علمی وفارغ از

احساسات شخصی باشد.

براین اساس میتوان امپرسیونیسم را ادامه ی منطقی رئالیسم سده 19

دانست.

یک امپرسیونیست راستین درپی آن بود که دریافتهای بصری آنی

ازیک صحنه - به خصوص منظره طبیعی - راثبت کند.

هنرمندان این سبک

استفاده از مداد برای سایه روشن

 استفاده از مداد برای سایه روشن

برای ایجاد سایه روشن بایستی حتماً تسلط و مهارت لازم را برای کنترل وسیله طراحی داشته باشید. وسیله کار شما هر چه باشد با کمی تمرین اولیه می توانید شناخت لازم جهت شروع کار را به دست آورید. یکی از شیوه های تسلط بر مداد برای سایه روشن استفاده از کادر یا محدوده است. تعدادی کادر در اندازه های مختلف بکشید (اندازه ها از 4 سانتی متر بیشتر نباشد) با پهنای نوک مداد، سطح یکی از کادرها را به طور یکدست و کامل رنگ آمیزی کنید و دقت کنید که هیچ فاصله یا خلل و فرجی در سطح آن به وجود نیاید. در کادر دیگر، (مشابه تصویر (3 ـ 5) فشار دستتان بر مداد را بسیار کم و حساس کرده و خاکستری ملایم و کم رنگی به وجود آورید. هر قدر به طرف پایین کار می آیید بر فشار مداد بیفزایید اما سطح خاکستری همچنان منظم باشد. در کادر دیگر مشابه همین تمرین را انجام دهید. با این تفاوت که خاکستری روشن را از گوشه بالای سمت چپ شروع کنید، حرکت دستتان مورب باشد و باز هم تأکید می کنیم که هیچ فاصله و بی نظمی در تکرار و ترسیم نباشد. پهنای نوک مداد در این مورد به شما بیشتر کمک می کند. حرکت دستتان در کادر سوم حالتی منحنی خواهد داشت. همین حرکت را به طور وارونه در کادر بعد تکرار کنید و همچنان سعی کنید که تیرگی و روشنی متغیری در سطح کار حاکم باشد.

در پنجمین کادر، حالتی گرد و مدور در حرکت مداد ایجاد نمایید. حرکت دستتان در این مرحله فرمی شبیه خطهای فرفری بسیار بسته و در هم ترسیم می کند. خطوط در اینجا نه در کنار هم ،بلکه بر روی هم تکرار می شوند بدون اینکه هیچ قسمتی سفید یا خالی به نظر برسد. چنانچه این تمرین با دقت و حوصله انجام گیرد، سایه بسیار لطیف و حساسی به وجود می آید که در بسیاری از موارد کاربرد و استفاده دارد. فشار نوک مداد بر سطح کاغذ بسیار نرم و آرام است. به عنوان تمرین هم از نوک مداد و هم از پهنای آن استفاده نمایید.

مدلی ساده بارنگ روشن و سطوح صاف و یک دست انتخاب کنید. (مثل تخم مرغ، سیب، توپ سفید و...) مدل را برسطح سفید در حالتی قرار دهید که نور و سایه هر دو بر روی آن قابل مشاهده باشد.

ابتدا طرح را کم رنگ بر روی کاغذ بکشید. بهتر است اندازه طرح، کمی کوچکتر از سوژه اصلی باشد. سپس با سایش مداد بر روی کاغذ سطح خاکستری یک دست و کم رنگی به وجود آورید. این سطح خاکستری به تدریج باید در قسمت های روشنتر محو شود. با مشاهده دقیق مدل، دوباره سطح خاکستری تیره تری را در قسمت هایی که سایه هایی نسبتاً تیره دارند ایجاد نمایید. باز هم با کم کردن تدریجی اثر مداد، خاکستری این مرحله را در خاکستری مرحله قبل حل کنید. از آنجا که در ابتدا گفتیم سوژه ای با رنگ روشن انتخاب کنید، ممکن است کار شما در این مرحله به پایان برسد. در غیر این صورت خاکستری های تیره تر را مرحله به مرحله به طرح اضافه کنید تا تصویر تکمیل شود.

نکات مهم: - از تیره کردن بیش از حد تصویر، به خصوص در مراحل اولیه کار، خودداری کنید.

- هیچ گاه از درجه "سیاه مطلق" مداد طراحی استفاده نکنید. رنگ سیاه طرح را از بین می برد. به هنگام سایه زدن، از گوشه بالای سمت چپ تصویر آغاز کرده و به تدریج در گوشه پایین سمت راست، طرح را به پایان برسانید. برای جلوگیری از لکه های کثیف، سائیدگی و محو شدن اثر مداد، همیشه تکه ای کاغذ سفید زیر دست خود بگذارید. مراقب آن باشید که بین درجات خاکستری "مرز مشخص و بریدگی" به وجود نیاید و خاکستریها به تدریج در هم حل شوند.

سایه روشن، جنسیت یا بافت اشیاء

سایه روشن، جنسیت یا بافت اشیاء

آموزش نقاشی - آموزش نقاشی برای کودکان


جنس یا بافت اشیای متفاوت، گاهی باعث تفاوت فراوانی در نحوه ترسیم سایه روشن می شود. مثلاً وقتی می خواهید جنسیت فلز را در کنار تکه ای آجر یا چوب نشان دهید، باید مراقب باشید که هیچ کدام شبیه یکدیگر نشوند. جنسیت فلز، انعکاسهای فراوانی از نور، سایه و رنگ اشیای اطراف را به خود می گیرد و در نتیجه دارای تنوع خاکستری فراوانی می شود و رنگ و نور با شدت و تضاد در آن مشاهده می گردد. اما اشیایی که فرضاً از چوب ساخته شده اند، از اشیای اطراف خود تأثیر چندانی نمی گیرند و نور و سایه خفه ای بر آنها حاکم می شود. توجه کنید:

وقتی سوژه شما جنسیت شیشه ای یا فلزی دارد، باید انعکاسهای براق آن را هم در نظر داشته باشید. در این مواقع از دو شیوه می توانید استفاده کنید. یکی آنکه ابتدا قسمتهای براق و بسیار روشن را در نظر داشته و جای آن را خالی بگذارید و سایه های اطراف آن نقاط را با خاکستریهای بسیار روشن و ملایم بپوشانید. روش دوم آن که سراسر طرح را همان گونه که هست سایه بزنید. سپس با گوشه تمییز پاک کن، نقاطی را که لازم است پاک کرده و بدین وسیله نور و برقهای مورد نظر را در طرح به وجود آورید. در این روش باید مراقب باشید که: پاک کن لکه های کثیف و تیره در قسمتهای دیگر به وجود نیاورد. در ایجاد نور به وسیله پاک کن زیاده روی نشود. جهت و مسیر حرکت نور در همان جهتی باشد که در مدل مشاهده می کنید (افقی، عمودی، منحنی). چنانچه قصد ایجاد نورهای متعدد در مدل را دارید (مثل انعکاس نور و برق در ظرفی شیشه ای) به ضربه های پاک کن و اندازه و حرکت هر تکه نور تنوع دهید تا یک نواخت نشوند. پس از اتمام کار، مجدداً طرح را با مدل مطابقت دهید تا اگر لازم باشد حجم نورها را کمتر کرده یا در کنار آنها تیرگیهای شدید تری به وجود آورید.

طراحی از بینی - آموزش نقاشی پارسه شهر قدس برای کودکان

طراحی از بینی

آموزش نقاشی - آموزش نقاشی برای کودکان


بینی برجسته ترین نقطه در چهره افراد است و همچون دیگر اعضای چهره از تنوع و گوناگونی برخوردار می باشد. برای ترسیم آن، لازم است شکل ساده آن را (که عبارت است از مخروط مثلث القاعده) در نظر داشته باشید. فرم بینی را از جهات مختلف روبرو، نیم رخ و سه رخ مورد مطالعه قرار دهید. به تفاوت اندازه در پره ها، نوک، حجم و ارتفاع بینی در افراد مختلف توجه کنید سپس به طراحی از شکل بینی خود (به کمک آینه) بپردازید. در حین طراحی توجه داشته باشید که:

ابتدا فرم کلی را آن گونه که می بینید ترسیم کنید. به جای خط، از سایه و پهنای نوک مداد استفاده کنید. تیره ترین سایه ها در پره های بینی دیده می شود و تنها در همین قسمت هاست که می توانید از خط نیز استفاده کنید. وقتی به ترسیم بینی از روبرو می پردازید فقط در بخشهای پایین بینی (پره ها و حفره ها) از خط استفاده کنید. از آنجا که فرم بینی،حجم برجسته ای دارد، به نور و سایه آن بیشتر توجه نمایید. وقتی چهره مدل در زاویه سه رخ یا نیم رخ باشد، می توانید از خط نیز برای قسمتی از ارتفاع بینی استفاده کنید.

انواع چهره : شناخت انواع چهره : آموزش نقاشی شهرقدس

انواع چهره

شناخت انواع چهره:


چهرۀ گرد: این نوع چهره زاویه ندارد، طول و عرض چهره گرد تقریباً با هم برابرند و گونه ها از نرمی و انحناء برخوردارند. مانند چهرۀ اقوام گندمگون

چهرۀ بیضی: گیجگاه، گونه و فک فاقد زاویه اند و چهره همچون چهرۀ گرد از لطافت برخوردار است، با این تفاوت که نسبت به چهره گرد کمی کشیده تر است. از این فُرم چهره تحت عنوان فرم چهره کلاسیک یاد می شود. چهرۀ نژاد سفید

چهرۀ مربع: در این فرم صورت در پیشانی و قسمت گیجگاه دو زاویه در رستنگاه مو و استخوان های فک از زوایای مشهودی برخوردارند. طول و عرض چهره با هم برابرند. این فرم جمجمه در بین رنگین پوستان و برخی از اقوام نژاد سامی مشاهده می شود.

چهرۀ مستطیل: مانند چهرۀ مربع دارای زاویه است با قدری تفاوت در بلندی.

چهرۀ مثلث: در پیشانی در قسمت گیجگاه دو زاویه کاملاً مشهود و نمایان است و در قسمت مرکزی چانه، یک زاویه دیده می شود. در بسیاری از نژادهای مشرق زمین و آسیای مرکزی این نوع استخوان بندی چهره دیده می شود.

چهرۀ لوزی: مرکز پیشانی، رستنگاه و مرکز چانه زاویه دار هستند و در استخوان گونه برجستگی بسیار نمایانی وجود دارد. به طور معمول در نژادهای تیره پوست دیده می شود.

چهره های ذوزنقه:

چهرۀ ذوزنقه 1: عرض پیشانی قسمت گیجگاه و استخوان های فک زاویه دارند. عرض پیشانی از عرض استخوان های فک بیشتر است.

چهرۀ ذوزنقه 2: عرض پیشانی قسمت گیجگاه و استخوان های فک زاویه دارند. عرض استخوان های فک از عرض پیشانی بیشتر است.

این چهره ها ممکن است کوتاه ( ذوزنقه مربع) و یا بلند ( ذوزنقه مستطیل) باشند.

این نوع اسکلت بندی چهره در بین اقوام رنگین پوست فراوان است.

طراحی از لب آموزش نقاشی -

طراحی از لب

 آموزش نقاشی -




با مشاهده لبها در افراد مختلف متوجه می شوید که فرم لب، در تکمیل شخصیت و کاراکتر چهره نقش فراوانی دارد. ساختار کلی لب، امکان تغییر پذیری بسیار متنوعی دارد و هماهنگ با حالات روحی یا ظاهری شخص می تواند جنبه بیانی به خود بگیرد. فرم لب و دهان خود را در آینه مشاهده کنید. حالتهای صحبت کردن، خندیدن، خوردن، خمیازه کشیدن، ناراحتی، شادی، اعتراض، فریاد زدن و ... را بررسی کرده و ببینید که بیشترن تغییر در کدام قسمت دهان دیده می شود؟ در گوشه ها یا در قسمت میانی لبها؛ سپس به هماهنگی تغییر حالتها در چشم و لب به طور همزمان بپردازید. علاوه بر حالتهای رفتاری، به تغییر فرم در اثر تغییر وضعیت سر و چهره (نیم رخ و سه رخ و ...) نیز بپردازید. با چرخش سر به پهلو، زیر یا بالا، لبها نیز تغییر فرم پیدا می کنند.

شیوه طراحی از فرم لب: برای فرم لب همچون فرم چشم، یک بیضی با گوشه های تیز و بسته در نظر بگیرید و آن را از طول و عرض به چهار قسمت تقسیم کنید. لب بالا معمولاً باریکتر از لب پایین است. گاهی لب بالا و پایین در یک اندازه هستند و بسیار به ندرت پیش می آید که لب بالا ضخیمتر از لب پایین باشد. بهتر است که برای ترسیم فرم لب، به جای خط، از سایه یا پهنای مداد استفاده کنید. دو گوشه لب با هم برابر و یک شکل هستند. لب پایین شامل گوشه ها و بخش مرکزی یا وسط است. سایه ای که برای لب بالا در نظر می گیرید باید قدری تیره تر از لب پایین با شد. این تیرگی در گوشه های دهان نیز تغییر پیدا می کند.

گریم: رنگ چهره





واژه گریم در زبان فرانسه از سال 1778 میلادی به مفهوم آنچه در نمایش مورد نظر است به کار گرفته می شود. مصدر کلمه، گریمر به معنای خطوط پیری بر چهره انداختن- آرایش-چهره پردازی در تئاتر و سینما است و صفت فاعلی آن گریمور است.ینچ

گریم را می توان آماده کردن چهره برای رسیدن به اهدافی مطلوب نظیر حجم دادن به چهره و ایجاد تغییرات ملموس در شخصیت، نژاد، سن، آناتومی چهره و... توصیف کرد.

رنگ ها روی چهره شما

مقدمه ای بر گریم



تقسیمات کلی چهره:

بر اساس اصول زیبایی شناسی روم و یونان ، صورت متعادل و زیبا به جمجمه ای گفته می شود که دارای فرمی بیضی تخم مرغی باشد و در قسمت بالا پهن و در قسمت پایین باریکتر باشد؛ از سه قسسمت مساوی تشکیل شود:

از رستنگاه مو تا زیر ابروها ، از ابروان تا زیر بینی ، و از زیر بینی تا خط انتهای چانه

...


رنگ چهره

پایه یک گریم خوب، رنگ چهره مناسب است.

Foundation, paint stick, paint cake, ...

انواع فون: فون خشک (پن کک)، فون چرب (پن استیک)

فون ها از مواد پوششی جذب شونده، چسبنده و چربی، رنگ و مواد معطر تهیه می شوند.


ویژگی های یک فون خوب:

روی پوست خوب می خوابد، دوام خوبی دارد و در زیر نورهای پرژکتور تغییر شکل نمی دهد.


نکته:

فون چرب بهتر روی پوست می نشیند و طبیعی تر به نظر می رسد.

قبل از استفاده از کرم پودر، مقداری از آن را پشت دست خود گرم کنید. سپس با یک اسفنج مقداری از آن را روی پوست صورت گذاشته و به طرف خارج پخش نمایید. برای ایجاد پوشش شفاف اسفنج را مرطوب کنید.

در گریم ، معمولا رنگ فون بازیگر مرد یک درجه تیره تر از بازیگر زن نقش مقابل است.




تغییر و متعادل سازی فرم لب ها

برای طراحی و ثابت ماندن رژلب ابتدا باید فون زمینه را به همراه پودر ثابت کننده روی لب زد و سپس با مداد لب هماهنگ با رنگ پوست اصلاحات لازم را انجام داد، و در انتها محدوده داخل لبها را با رژ پر کرد.

تغییر فرم لبها

جهت تغییر فرم لب ها ابتدا آنها را به وسیله قلم باریک با فون همرنگ زمینه بپوشانید و سپس پودر بزنید.

سپس خط لبی جدید (فرم دلخواه) اطراف لب ها بکشید و در انتها محدوده داخل لب را هاشور بزنید و سپس محو کنید. مقدار کمی رژ لب روی لب ها بمالید و با نوک انگشت محو کنید. سپس یک لایه نازک برق لب روی آن بزنید.

***

در مورد لب های بزرگ

از مداد لب تیره برای ایجاد محدوده جدید استفاده کنید، سپس داخل لب را رژ بزنید.

استفاده از رنگ های روشن و براق روی اینگونه لب ها باعث حجیم تر و بزرگتر به نظر رسیدن آنها می شود.

***

برای متعادل سازی لب های افتاده ابتدا گوشه لب ها را با فون بپوشانید، سپس پودر زده، با توجه به خط مرکزی لب، گوشه های آن را بالا بکشید. سپس داخل محدوده را رژ بزنید.

***

برای متعادل سازی لب های باریک ابتدا بوسیله فون، خط طبیعی لب بالا را بپوشانید؛ سپس قلم خط لب را به حالت خوابیده در دست بکار گیرید و قوس مناسبی را بالای خط طبیعی لب ها ایجاد کنید. سپس پودر بزنید و خط لب را ترسیم کنید و در انتها به اندازه کافی رژ بزنید.

***

برای متعادل سازی لب بالای خارج از اندازه طبیعی (بزرگ)، ابتدا آن را با فون بپوشانید. بعد پودر زده و خط لب جدید را داخل لب بالا بکشید، گوشه های لب را کمی خارج از خط لب پایین ترسیم کنید، روی لب پایین از رنگ روشن استفاده کنید.

رنگ های براق و روشن خطوط لب را مرتفع می سازد. برای جلوگیری از تجمع رنگها در خطوط و چین های لب تمرکز رنگ را به طرف داخل لب ها هدایت کنید.

***

تغییر و متعادل سازی فرم ابروها


قسمتهای مختلف ابرو:

خط ابرو خط فرضی افقی زیر ابرو که از دو سر پایین ابرو عبور می کند.

خط نوک قوس : خطی است افقی که از بالای ابرو می گذرد و تا خط زیرین ابرو با اندازه چشم باز برابر است.

خط زیرین کمان از نوک قوس زیرین کمان ابرو و نوک تاج ابرو می گذرد، سایز آن با اندازه نصف چشم باز مساوی است.

خط داخلی ابرو از گوشه داخلی چشم می گذرد و به طرف بالا امتداد دارد و از ابتدای تاج ابرو می گذرد.

کمان ابرو به وسیله خط داخلی که از گوشه خارجی مردمک چشم شروع شده و در وسط ابرو عبور می کند مشخص می شود.

خط بیرونی به موازات خطوط قبل از انتهای ابرو می گذرد. فاصله آن از خط میانی برابر است با فاصله خط میانی و داخلی.


حالت و اندازه افقی ابرو در تناسب با عرض چشم باز و طول چشم تعیین می شود. *


برای تغییر فرم ابرو، پس از انتخاب فرم ابرو با ایجاد سایه سفید یا روشن در قسمتهایی که می خواهید حذف شوند و سایه تیره برای قسمتهایی که فرم ابروی نهایی را تشکیل می دهند و باید باقی بمانند، برای برداشتن ابرو اقدام کنید.

برای برداشتن ابرو باید به خط بالایی و فرم انحنای آن توجه کنید و خط پایین را شبیه به آن همانند سازی کنید.

***

متعادل سازی چشم ها:

چشم های نزدیک به هم:

گوشه هایی داخلی چشم را با سایه ی روشن و گوشه خارجی چشم را با سایه تیره کار کنید و به طرف خارج امتداد دهید.

تاج ابرو را عقب تر ببرید و فاصله ابروها را زیاد کنید. تاکید بر روی خط چشم ها را از وسط شروع کنید و به طرف انتهای چشم تقویت کنید.

***

چشم های دور از هم:

به گوشه های داخلی چشم ها سایه ای تیره بزنید؛ آن را تا نزدیک پل بینی امتداد دهید. برای گوشه های خارجی چشم ها از سایه ای به رنگ روشن استفاده کنید.

تاج ابروها را به یکدیگر نزدیک کنید و خط چشم را کشیده و مژه های گوشه داخلی را ریمل بزنید.

***

چشم های گود:

برای پلک های بالا از سایه های روشن و براق استفاده کنید. خط چشمی نازک و ظریف بکارگیرید و سر مژه ها را ریمل بزنید.

***

چشم های درشت و برجسته:

برای پلک بالا از سایه تیره استفاده کنید، آن را امتداد دهید تا حدقه بالا را بپوشاند. بوسیله ریمل بر انتهای خارجی چشم ها تاکید کنید.

***

چشم های کوچک:

بر روی پلک بالا سایه ای بسیار کمرنگ و روشن بکار برید. از سایه های رنگی و تیره تر برای خارج پلک استفاده کنید. خارج پلک های بالا و پایین را خط چشم بکشید.

***

چشم های افتاده:

به گوشه های خارجی چشم ها سایه بزنید و به طرف بالا امتداد دهید. خط پلک پایین را نیز از گوشه شروع کنید و به طرف بالا و بیرون امتداد دهید. خط چشم را از گوشه های داخلی شروع کرده و از وسط چشم به تدریج به طرف بالا و خارج امتداد دهید.

***

توسط مداد چشم پشت پلک های بالا را هاشور بزنید، سپس به وسیله نوک انگشتان آن را کمی پخش کنید. کمی سایه نقره ای روی آن ها بزنید. روی پلک بالا و پایین در انتهای مژه ها خط باریکی بکشید. در انتها به اندازه کافی به مژه ها ریمل بزنید.