باید این را بدانی، اینجا هنرمند تنهاست

باید این را بدانی، اینجا هنرمند تنهاست
تو که هنرمند بودن را گزینش می کنی، باید اندیشه کنی... 

اینجا کسی هنرمند را نمی شناسد.
برایت پیش آمده شاید،...

اگر هنرمند سینماگر باشی و تمام شب را کار کرده باشی و صبح که به خانه باز می گردی، همسایه ات که تو را نمی شناسد و شغلت را، و تو را به حرفه ای مرموز و ناشناخته و مشکوک می نگرد، تو را تهدیدی برای استحکام خانواده اش ببیند، گریبانت را بگیرد به دشنام!

و آنگاه تو و خون و اشک وتنهایی

و کسی نیست که از تو حمایت کند در برابر این همه ناملایمات.
...

برایت پیش آمده شاید،...

در هنگام گذراندن دوره تحصیلا ت، برای تأمین هزینه نقاشی ها یا مجسمه هایت با اندازه و حجم بزرگ مجبور بوده ای شب ها هم کار کنی؛

شاید در چند زمینه از هنر فعالیت داری...
...

و چه قدر سخت می شود اگر،

تنها از خانواده و در شهرستانی کوچک زندگی کنی.

اینجا باید بسیار بکوشی تا بفهمانی که کیستی و براستی چه می کنی.

...

چه قدر سخت تر می شود اگر در خانواده ات اولین کسی باشی که به هنر گرایش دارد.

آری سختی ها ی بسیاری را در پیش داری تو که جویای هنری.

...

و من،

تو را می شناسمت

تویی که به حق سزاور بهترین هایی

اما در آخر...

تویی و تنهایی های تو

...

و تنها تسلای تو این خواهد بود در ژرفای اندیشه ات و قلبت، که آری من هنرمندم، من که حرفه زندگی کردن را می آموزم.

سک روش ساده دیگر برای ساخت بوم نقاشی

طرز ساخت بوم نقاشی

 وسایل مورد نیاز:

1- چوب جهت ساخت قاب در ابعاد : به طول 23 سانتیمتر ( 2 عدد) و 31 سانتیمتر ( 2 عدد) - عرض 2 سانتیمتر

و پهنای 3 سانتیمتر

2- پارچه نخی ضخیم یا برزنت (سفید ) به ابعاد 25 در 32 سانتیمتر 3- میخ ریز 4 -چسب چوب 5 - منگنه 6- اره 

طرز ساخت :

- درصورت دسترسی به گونیای فارسی بر ، ابتدا و انتهای چوبها را بعد از ایجاد زاویه 45 درجه با اره ببرید سپس آنها را با چسب چوب بچسبانید و بعد از خشک شدن چسب ،آنها را با میخ محکم نمایید.در غیر اینصورت قاب را به شکل زیر به هم بچسبانید .

- بعد از ساخت قاب ، پارچه ضخیم یا برزنت مورد نظر را بر روی قاب با منگنه بچسبانید به طوری که پارچه بر روی بوم شل و و ل نباشد.

- سپس با قلم مو بر روی پارچه یا برزنت به صورت کامل یک لایه چسب چوب زده تا جایی که کل پارچه یا برزنت پوشش داده شود .

- بعد از خشک شدن چسب چوب، بوم آماده ی ، هنر نمایی شما خواهد بود .

نکته : می توانید از قاب های چوبی غیر قابل استفاده بعنوان چهار چوب بوم استفاده نمایید.

ساخت بوم نقاشی

ساخت بوم نقاشی

ساخت بوم نقاشی



تعریف بوم:

بوم عبارت است از یک ماده سفید رنگی چون گل سفید/ هونتیت یا مل، گچ ژیپس محلول در یک ماده چسب دار، که از نظر شیمیایی بی اثر و خنثی است؛ و سطح قدامی تکیه گاه که معمولا شامل کرباس یا چوب است را به آن آغشته می کنند.







ساخت چهارچوب:

برای ساختن یک چهارچوب مناسب توجه کنید از چوب خشک استفاده کنید تا به مرور زمان تاب برندارد. در قسمتی از چهارچوب که باید با پارچه (کرباس) تماس داشته باشد برشی مورب ایجاد کنید.

می توانید به جای میخ کردن زوایای چهارچوب از گوه استفاده کنید.گوه به چهرچوب قابلیت انبساط می دهد، بعد از انجام مراحل آماده سازی و پردازش بوم امکان برطرف کردن شلی و برآمدگی های ایجاد شده بر سطح بوم را راحت تر خواهید داشت.

هر چقدر چهار چوبتان بزرگ تر است باید بعد بیشتری نیز داشته باشد.


کشیدن بوم روی پارچه:

پارچه مورد نظر را دو تا سه سانتیمتر بیشتر از ضخامت چهارچوب ببرید. چهارچوب را طوری بر پارچه قرار دهید که کاملاً در وسط آن قرار گیرد. وسط یکی از قسمتهای پارچه را با میخ ریز(بنفش) به چهارچوب متصل کنید. سپس قسمت مقابل آنرا؛ و بعد هر دو سو را با کشیدن پارچه به چهارچوب میخ کنید... .


پردازش پارچه:

ابتدا سریشم آبکرده را بوسیله کاردک خوب روی سطح پارچه بکشید، آنرا جلوی آفتاب قرار دهید تا خشک شود. برای بر طرف کردن گره های احتمالی از کاغذ سنباده استفاده کنید. برخی نقاشان به این کفایت می کنند و بوم را با رنگ سفید تیتانیوم و روغن دانه کتان و تربانتین و اسکاتیف آماده می کنند. اگر شما هم پیرو این متدید یادتان باشد اگر رنگ با کرباس ارتباط برقرار کند سبب پوسیدگی پارچه می شود.

برخی نقاشان ترجیح می دهند از روشهای دیگری اقدام به ساخت بوم کنند:

و در ازای هر ربع کیلو چسب چوب، یک فنجان چای خوری پودر مل و پنج قطره گلیسیرین و مقداری آب استفاده کنند تا حدی که به شکل خمیر شلی دربیاید. این ماده را بر روی بوم می کشند و اضافه آنرا می گیرند... . بعد از خشک شدن بوم مثل دیگر روش ها آنرا محکم میکنند. و در صورت نیاز باید مواد اضافه با لیسه از روی بوم زدوده شود.

یک روش دیگر:

سریشم ماهی را در آب جوشیده سرد شده حل می کنیم؛ بر سطح بوم کشیده. سمباده میزنیم. سریشم و شیره انگور و مقداری عسل و آب را ترکیب کرده تا غلظت مطلوب بدست بیابد، به محلول چسب سینکا و زرده تخم مرغ افزوده، دو برابر زرده تخم مرغ روغن بزرک می افزاییم. این روش برای نقاشی هایی که مدیومشان
حاوی زرده تخم مرغ می باشد بسیار مناسب است.



برای زیر سازی تخته نقاشی روی آن را با سریشم آبکرده سرد یا صمغ عربی می پوشانیم؛

و بعد زرده تخم مرغ می زنیم. سپس آنرا با لاک الکل می پوشانیم.

از اختلاط سریشم و گچ پاریسی/ دندانپزشکی نیز سطح مطلوبی برای نقاشی حاصل می گردد، این بوم برای نقاشی تمپرا زمینه مناسبی است.

طراحی از پا : آموزش نقاشی:ترسیم :انگشتان

طراحی از پا

آموزش نقاشی - آموزش نقاشی برای کودکان


مراحل طراحی از پا نیز مانند طراحی از دست می باشد. با این تفاوت که بر خلاف دستها که نیمی از حجم و فرم بر عهده انگشتان و حالتهای آنها بود و بخش عمده مطالعات و بررسیهای شما بر اساس حرکت انگشتان صورت می گرفت، در اینجا انگشتان پا نقش فرعی بر عهده دارند و به خودی خود قدرت حرکت چندانی ندارند. فرم کلی کف و انگشتان پا بر اساس فرم هندسی، مخروطی است با قاعده مستطیل شکل که وظیفه حفظ تعادل کل بدن را بر عهده دارد. همچون طراحی از دست، طراحی از پا را نیز از انگشتان، کف و پاشنه پا آغاز می کنیم:

حجم کلی پا را ترسیم کنید. بخش انگشتان را از بقیه قسمت ها جدا کنید. مفاصل را با دست لمس کرده و محل اتصال مشترک انگشتان را پیدا کنید. به طراحی از حجم پا درون جوراب بپردازید و کلیه انحناهای آن را بررسی کنید. به طراحی انگشتان و کف پای بدون جوراب از آینه بپردازید. پا را از سمت پهلو ها، زاویه جلو و زاویه پشت طراحی کنید. انگشتان پا را به صورت مجموعه ای از استوانه های کوتاه و متصل به هم ترسیم کنید. به قسمت های برجسته و بر آمده پا، قوزک داخلی و خارجی، تناسب مچ و کف پا توجه کنید. فرم استوانه مدور (با حجم متغیر) در تمامی بخشهای پا حاکمیت دارد. با در نظر گرفتن این مسأله می توانید سایه روشنهای مناسبی را به فرم پا اختصاص دهید. به چین و چروکهای لباس در محل زانو و لگن خاصره توجه داشته باشید. حالت پارچه کمک می کند تا طراحی، صحیح و بدون نقص انجام شود. از ترسیم چینهای غیر ضروری و بیش از حد لازم خودداری کنید. به تفاوت فرمها در قسمت پهلوی داخلی و خارجی پا دقت کنید. تا زمانی که تسلط کافی بر فرمها و حالتهای مختلف دست و پا را به دست نیاورده اید، از ترسیم ذهنی این سوژه ها خودداری نمایید.

طراحی از گلها و گیاهان آموزش نقاشی - آموزش نقاشی برای کودکان

طراحی از گلها و گیاهان

آموزش نقاشی - آموزش نقاشی برای کودکان



گیاهان سوژه هایی بسیار متنوع و مناسب برای طراحی هستند. برگها، شاخه ها و گلها در اندازه ها، شکلها و رنگهای گوناگون به وفور در اطراف شما هستند و فرصتی برای کسب تجربه در این زمینه به شمار می آیند.

طراحی از برگ 

برای آغاز کار، از برگهای نسبتاً ساده به عنوان به مدل استفاده کنید. در حد امکان انواع برگهای پهن، باریک و پنجه ای شکل را مورد مطالعه قرار دهید. پس از این مرحله به رگ برگها توجه کنید. رگه های ضخیم و واضح، اهمیت بیشتری دارند و می توانید آنها را در کار خود منعکس کنید. اما از ترسیم رگه های ریز که در سراسر برگ پخش می شوند خودداری کرده و به جای آنها دقت و حوصله خود را صرف بررسی سایه روشنها و بافت بنمایید از برگهای ساده، 4 طرح به ترتیب شامل: اسکیس، طراحی خطی، سایه روشن، تهیه و برای طرح چهارم از پشت برگها که رنگی متفاوت با رگ برگهای واضحتر و ضخیمتر دارند استفاده کنید. برگهای خشک نیز به نوبه خود زیبایی ویژه ای دارند. حالتهای جمع و مچاله شده آنها را بررسی کنید. آنها را با مداد و سپس خودکار به صورت اسکیسهای گوناگون مورد مطالعه قرار دهید. به تناسبات نهفته در تمام قسمتها توجه نموده و از امکانات مداد به خوبی اسنفاده نمایید. برای طراحی از گیاهانی که برگهای بلند و باریک دارند، می توانید از پهنای نوک مداد استفاده کنید. با فشاری که به نوک مداد وارد می کنید، درجات خاکستری متنوعی به وجود آورده و برگها را زنده تر مجسم نمایید. وقتی با مجموعه ای از برگها (برگهای یک گلدان) یا قسمتی از یک باغچه یا برگهای انبوه درختان رو به رو می شوید از ترسیم دانه دانه برگها خودداری نمایید. ابتدا آنها را به صورت توده های خاکستری متنوع دیده و سطح مورد نظر را از خاکستری بپوشانید.

طراحی از تنه و شاخه درخت

آموزش نقاشی - آموزش نقاشی برای کودکان 
مرحله اول برای طراحی از درخت، مشاهده فرم کلی درختان است. درختان دارای دو قسمت عمده تنه، شاخ و برگها هستند. اگر فاصله شما از درخت مورد نظرتان کم باشد نمی توانید سوژه را به تمامی در صفحه کاغذ جای دهید، بنابراین، آن قسمت از درخت را که دیدگان شما بر آن تسلط دارد انتخاب کنید. 

اما اگر مایل هستید که درخت را به طور کامل طراحی کنید، باید در فاصله ای قرار بگیرید که چشمان شما در یک نظر، تمامی درخت را ببیند و در آن واحد، آن را به سطح کاغذ منتقل کند. برای این مسأله لازم است که حداقل فاصله شما از درخت، 3 برابر طول آن درخت باشد. اگر مایلید قسمتی از تنه یا شاخه های درخت را طراحی کنید، ابتدا فرم ساده و هندسی سوژه را در نظر بگیرید درختان و شاخه ها به طور عمده حالتی استوانه ای شکل دارند. آن قسمت از تنه که از خاک بیرون آمده ضخیم ترین حجم را دارد و هر چه رو به بالا می رود باریکتر می شود. شاخه ها نیز تابع همین مسأله هستند. عمده ترین مسأله در تنه درختان، بافت آنهاست. شما برای ایجاد بافت مورد نظر باید، از نوک و پهنای مداد به طور هم زمان استفاده کنید. ضربه های مختلف مداد و ارزش خطی های متنوع را امتحان کنید تا به تجربه دلخواه برسید. با کم رنگ کردن و پر رنگ کردن بافتهایی که ایجاد کرده اید، می توانید علاوه بر نور و سایه حجم مدور آن را نیز نشان بدهید. ترسیم بافتهای دیگری از خاک، گیاهان و علفها یا سنگهای اطراف می تواند تضاد بسیار مناسبی در کار شما ایجاد کند. 

نکته مهم: گاهی به پس زمینه تصویر، یعنی فضای اطراف سوژه هم باید توجه داشت. تنه های سفید درختان با پس زمینه تیره و شلوغ، جلوه زیباتری پیدا می کنند. بافت ضخیم و خشک پوسته بعضی درختان، با حرکات نرم و درجات خاکستری مناسب، هماهنگی بهتری پیدا می کند. به جای ترسیم تک تک برگها به صورت کامل، از بافت نرم که با پهنای نوک مداد به وجود می آید استفاده نمایید.

طراحی با ذغال (روش دوم)

طراحی با ذغال (روش دوم)

آموزش نقاشی - آموزش نقاشی برای کودکان




سوژه را در مقابل خود قرار دهید. با پهنای ذغال سراسر مقوا را یک دست و منظم سیاه کنید. بعد با دستمال کاغذی یا با دستتان روی آن بکشید تا کاملاً سیاه شده و از ذغال اشباع شود. این مرحله را مجدداً تکرار کنید و دومین لایه تیره ذغال را بر روی لایه قبلی به وجود آورید و مجدداً هم با دستمال کاغذی روی آن بکشید. خرده های ذغال روی مقوا را بتکانید. سپس با توجه به مدل، طرح را با ذغال ترسیم کنید. بعد با کمک محو کن، پاک کن و انگشت دستتان، خاکستری اولیه را روشن و روشنتر کنید. هر یک از این وسایل را که نام بردیم، درجات خاکستری روشنتری ایجاد می کند. در این شیوه، شما بر خلاف روشهای قبلی، از خاکستری تیره به خاکستری روشن می رسید و پاک کن تمییز، در اینجا نقش عمده ای به عهده دارد. در مرحله پایانی باز هم به مقایسه نورها و تیرگیها بپردازید و از ارزش خطی استفاده کنید. گاه لازم است که زمینه پشت سوژه تیره تر یا روشنتر از سوژه باشد تا به صورت مجزا از کار اصلی به نظر بیاید. در پایان روی کار را با کاغذ پوستی بپوشانید. چنانچه به اسپری تافت (مخصوص موی سر) دسترسی دارید، می توانید روی کار را اسپری زده و لایه ای محافظ بر روی اثر ذغال به وجود آورید. در این صورت کار را به حالت عمودی مایل قرار داده و اسپری را از فاصله 25 تا 30 سانتیمتری به آن بپاشید. هرگز کار را بر سطح زمین به صورت افقی نگذارید. قدری صبر کنید اسپری خشک شود. آهسته بخشی از طرح را لمس کنید. اگر اثر ذغال بر دستتان نشست، عمل اسپری را مجدداً تکرار کنید. در غیر این صورت، پس از خشک شدن کار، روی آن را با کاغذ پوستی بپوشانید.

طراحی با ذغال (روش اول)

طراحی با ذغال (روش اول)

آموزش نقاشی - آموزش نقاشی برای کودکان


وسایل مورد نیاز: ذغال طراحی طبیعی یا فشرده (ترجیحاً فشرده)، محو کن، پاک کن، مقوای اشتناخ A4، کاغذ پوستی کمی بزرگتر از A4.

سوژه را از اشیایی با جنسیتهای متنوع انتخاب کنید. با کمک ذغال (نه مداد) طرحی بسیار ساده از مدل بر روی مقوا ترسیم کنید. اندازه طرح نباید کوچک باشد. اگر رنگ سوژه سفید باشد شما فقط به قسمتهایی که سایه وجود دارد توجه کنید و همان قسمتها را با پهنای ذغال کمی تیره کنید. در ابتدای کار مراقب باشید که با لبه تیز ذغال خطوط تیره و پر رنگ ترسیم نشود چون اثر نامطلوبی از خود بر جای می گذارد. سپس محو کن را بر روی اثر ذغال ساییده و آن را به صورت سایه ای محو و یک دست در آورید. برای ایجاد سایه های تیره تر، همین کار را تکرار کرده و لایه های خاکستری را بر روی هم بیاورید. به جای محو کن می توانید از تکه ای دستمال کاغذی و یا انگشت دستتان (به شرط آنکه چرب یا مرطوب نباشد) استفاده کنید.

پس از ترسیم خاکستریها، می توانید با لبه تیز ذغال، اشاره های حساسی را در قسمتهای تیره به عنوان ارزش خطی، به مدل بیفزایید. این کار باعث ایجاد استحکام در مدل می گردد. در صورتی که مدل شما رنگی باشد ( آبی، قرمز، بنفش، سبز و...) ابتدا سراسر طرح را با پهنای ذغال بپوشانید و بعد دستمال کاغذی را بر روی آن بکشید تا اثر ذغال به طور کامل و یک دست خاکستری شود. سپس مراحل تیره تر را مجدداً با ذغال ترسیم کرده و با محو کن اثر آن را یکنواخت کنید. مراقب باشید که در حین کار دستتان بر روی طرح ساییده نشود. اثر ذغال به راحتی پاک شده و کار را ناقص می کند.

مراحل آخر کار مهمترین بخش است. در این مرحله با کمک نوک ذغال، در قسمتهای تیره، ارزش خطی مناسبی ایجاد کنید. به مقایسه درجات مختلف خاکستری هایی که ترسیم شده بپردازید و چنانچه لازم بود، در سایه هایی که ایجاد کرده اید تجدید نظر کنید. برای مدلهای شفاف و براق (شیشه، سفال لعاب دار، فلز) که انعکاسهایی از نور در خود دارند، به همان ترتیب سابق سایه ها را ایجاد کنید. سپس برای نشان دادن نورهایی که در مدل دیده می شود، از تکه ای پاک کن تمییز استفاده کنید کناره پاک کن را با کاتر ببرید تا صاف و لبه دار شود. به این ترتیب می توانید نورهای ظریف و حساسی در طرح خود ایجاد کنید. مراقب باشید که: جهت حرکت دستتان برای ترسیم نورها، مطابق با حجم مدل و نوری باشد که واقعاً مشاهده می کنید. نورهایی که ترسیم می کنید از نظر اندازه و پهنا متنوع باشد. به مدل خود نگاه کنید. در کنار قسمتهایی که نور وجود دارد، گاهی لکه های بسیار تیره ای هم به چشم میخورد یا این که قسمتهایی از نور، محو و نامشخص است توجه به این نکات علاوه بر آنکه در مدل شما تنوع ایجاد می کند، بر دقت و ظرافت طرح نیز می افزاید. وقتی کار تمام شد، روی طرح را با کاغذ پوستی بپوشانید تا کارتان محفوظ بماند.

انحلال شورای اسلامی شهر قدس در دستور کار قرار می گیرد

معاون عمرانی استانداری تهران:
انحلال شورای اسلامی شهر قدس در دستور کار قرار می گیرد

استان تهران - شهرستان قدس - معاون عمرانی استاندار تهران گفت: در صورت انجام نشدن اقدام عملی از سوی شورای اسلامی شهر قدس برای حل مشکلات و معضلات مدیریت شهری، درخواست فرماندار برای انحلال این شورا در دستور کار استان قرار می گیرد.

روز عشق (روز زن و مادر، سپندارمزد)

زنان ایرانى در طول سال روز 29 بهمن را به خود اختصاص داده اند. قرن‌ها پیش که شاید در بسیارى از قسمت هاى کره خاکى که حالا از متمدن‌ها و یا مراکز دینی به‌شمار می‌آیند بى‌قانونى بیداد مى کرد ایرانیان حتى روزهایشان نیز نامى و جشنى داشت. هر سال درین روز زنان ایرانى از کار روزانه دست مى کشیدند و این مردان بودند که یک روز در سال نقش زنان را ایفا مى کردند.سالیان سال پس از آن که اسلام ظهور کرد و گسترش پیدا کرد باز این ایرانیان بودند که این روز را گرامى مى داشتند.



روز زن در ایران باستان:

از گذشتگان دور روز زن را در اسفندگان (پنجم اسفند) برگزار مى کردند. این روز سپندارمزد نامیده مى‌شود که نام فرشته نگهبان زمین است، از آنجایى که زمین همانند زنان بارورى دارد، این جشن براى گرامیداشت زنان نیکوکار برگزار مى شود. برگزارى مراسم جشن و سرور در این روز ضرورى است. در این روز براساس سنت باستانى بانوان با پوشیدن لباس هاى نو، مورد تکریم قرار مى گیرند، مادران از فرزندان خود و زنان از مردان پیشکش‌هایى دریافت مى کنند و زنان نیکوکار، پاکدامن، پرهیزگار و مادرانی که فرزندان درستکار تربیت نموده‌اند مورد تشویق قرار مى گیرند.



در سفره این جشن جامى از شیر و تخم مرغ که نشانه ماه بهمن است قرار دارد. به جز آنها میوه هاى فصل به ویژه انار و سیب، شاخه هاى گل، شربت و شیرینى، برگ هاى خشک آویشن با دانه هایى از سنجد و بادام در چهار گوشه سفره قرار مى دهند و مواد خوشبو و کندر بر روى آتش مى گذارند و مقدار کمى از هفت گونه حبوبات و دانه ها که در جشن مهرگان براى سفارش کاشتن در آن فصل در سفره جشن مهرگان قرار داده اند مى‌گذارند.



اسفندگان از جمله جشن‌هاى ماهیانه اى است که اطلاع دقیقى از گذشته برپایى آن نوشته نشده است. اما بنابر گفته ابوریحان بیرونى (که در نقشی همانند فردوسی بزرگ زنده کننده جشن‌ها و مراسم ایران باستان بود) در ایران قدیم جشنى با نام مزدگیران یا مردگیران در بین مردم رواج داشته است. از ویژگى‌هاى این جشن که زمان برگزارى آن 5 روز نخست ماه اسفند بوده، استراحت کامل زنان از کار و تلاش و کوشش و فرمان‌بردارى کامل مردان از زنان بوده است. در این چند روز به پاس تلاش یک ساله زنان، مردان وظایف ایشان را بر دوش گرفته و با این کار، فعالیت‌هاى یک زن را تجربه مى‌کردند و در عین حال در این روز هدیه دادن به زن خانه از آداب و رسوم اصلى این جشن به شمار رفته است.



این جشن به نام «سپنته آرمئى تى» نماد از خودگذشتگى، فروتنى و مهر بى‌پایان شناخته شده است. واژه سپندارمزد در اوستا به معنى فروتنى و بردبارى است. «سپنته آرمئى تى» یا سپندارمز یا اسفند امروزین، نام چهارمین امشاسپند و نام پنجمین روز هر ماه است که به خاطر داشتن صفت پاک و ارزشمند فرشته نگهبان زمین نام گرفته است. در نوشته‌های آیین ایرانیان باستان آمده است: سپنته آرمئى تى، فروزه‌اى (نوری) است با ویژگى‌هاى زنانه و مادرانه یعنى مهر و عشق بى‌پایان، ایمان و پارسایی، تواضع و فروتنى، پاکی و راست کرداری.



طبق سالنامه باستانی، روز اسفند از ماه اسفند یعنى پنجمین روز از این ماه (5 اسفند) و بنابر نگرش برخی در تقویم امروزى (هجری خورشیدی) 29 بهمن ماه روز سپاسدارى از جایگاه زنان و مادران است.



علت تفاوت این جشن در دو سالنامه ایرانی چیست؟

می دانیم که سال خورشیدی 365 روز و حدود شش ساعت است. در ایران باستان هر سال ایرانی، دوازده ماه و هر ماه سی روز بوده است. پنج روز آخر را پس از سی‌ام اسفند، اندرگاه یا پنجه دزیده یا وهیگک یا وهیجک می‌نامیدند. هر چهار سال، این کسرها را نیز یک روز حساب کرده و بعد از پنجه به نام اَوَرداد یا روز افزوده می‌نامیدند. اما پس از دگرگونی تقویم سالیانه به هجری شمسی، گاهنامه باستانی اصلاح شد تا تکلیف پنجه یا پنج روز اضافی را روشن کنند، بدین ترتیب که شش ماه آغاز سال را سی و یک روزه و پنج ماه دوم از مهر تا اسفند را سی روزه به‌شمار آورده، اسفند را بیست و نه روز و هر چهار سال یک بارآن‌را نیز سی روزه شماره کردند.

این تغییرات که حاصل سی و یک روز به شمار آوردن شش ماه آغاز سال است باعث شد که جشن اسپندگان شش روز با آن چیزی که پیش از آن بوده تفاوت پیدا کند، که امروزه بنا به گاهنامه‌ی اصلاح شده‌ی خورشیدی 29 بهمن و بنابه تقویم باستانی،5 اسفند ماه برگزار می شود.



دکتر مرادی غیاث آبادی بر این نگرش است:

چون در منابع ناب ایرانی آمده است که: جشن سده پس از ۴۰ روز از شب چله، و پس از ۱۰۰ روز از آغاز آبان قرار دارد و همچنین جشن سده پیش از ۲۵ روز از چشن اسفندگان است، بنابراین ۳۰ آذرجشن یلدا، ۱۰ بهمن جشن سده، و ۵ اسفند جشن سپندارمز است.

بنابراین شایسته نیست که در روزهای جشنهای ملی ایران که در درازنای هزاران سال در جریان بوده، دست برد و آنها را دگرگون ساخت. ایشان این دگرگونی را که در ۲۰ سال اخیر پید آمده است را باعث آشفتگی در برترین و پیشرفته ترین گاهشمار گیتی (یعنی تقویم هجری شمسی) می داند.



روز اسفندگان متعلق به همه ایرانیان است از هر قوم و از هر مذهب. این روز را (29 بهمن یا ۵ اسفند) را میتوان روز عشق و دوستی نامید که تقریبا برابر و بسیار بهتر از روز ولنتاین بیگانگان می باشد که در حال رسوخ به فرهنگ ناب ایرانی و اسلامی ما می‌باشد.